Aan het vertrek van de toeristische dienst in de Vrunstraat in Bolderberg volg ik de rode route de 11,5 km. De wandeling ging als rode draad rond het groen van Bolderberg.

Eerst wandel je langs het domein van Bovy. Vervolgers nader je het natuurreservaat de Galgenberg. Zo bleef ik een tijdje in een mooi bosgebied en nadien in het natuurgebied Bolderberg met zijn mooie purperen heide. Je blijft in het groen wandelen en genieten van de aaneenschakeling van Vogelsanck-en het Weyermanbos.

Bijna aan het einde van de wandeling geniet je van de omgeving, de kluis en het mooie uitzicht het kasteel van Terlamen. Naar beneden tot aan de Vrunstraat geniet je nog even van de purperen heide.

Tekst en foto's: Theo Vallons
Meer info bij Limburgs Landschap

Wil je een korte wandeling tijdens de coronatijd? En aansluitend tegen Stokrooie? Dat kan in Bolderberg. En onmiddellijk een verademing, tijdens de wandeling in de bossen van Bolderberg hoef je geen mondkapje aan te  doen. Maar je moet het wel bij hebben om te gebruiken op drukke plaatsen.

Mij kwam dit goed uit, goed uit, zo kon ik genieten van de geurende bloeiende heide en de frisse lucht in de bossen van Bolderberg. Voor dat ik vertrok  had ik mijn auto veilig achter gelaten op de grote parking de Kluisstraat, tegenover het parochiecentrum de Witte Zaal.

Op maar een kleine afstand van de Dienst Toerisme in de Vrunstraat 6 begint mijn korte wandeling. Ik volg de groene route van 3,8 km in het uitgestrekte Wijersgebied. Langs het Domein Bovy wandel ik in het bos de Galgenberg. Daarna tussen de overblijfselen van een duinengebied dat zich hier miljoenen jaren geleden uitstrekte tot in het natuurgebied De Bolderberg.

In het bos De Bolderberg is het puur genieten van de bloeiende purperen heide. Wegens de warme zomer (2020) staat de heide vroeger in bloei. Het was wel een korte wandeling, maar ik heb echt van genoten.

Ik zou iedereen aanraden om deze wandeling eens uit te proberen. Wacht niet te lang als je nog wil genieten van de bloeiende purperen heide.  



Tekst en foto’s: Theo Vallons
Meer info bij Limburgs Landschap